Iz ugla hranitelja nezvanično je zaključeno da centri za socijalni rad nisu ispunili svoju ulogu. Hranitelji ne žele tu konstataciju zvanično izneti u javnost iz dva utvrđena razloga: iz straha od gubitka redovnog novčnog priliva ili iz straha od novog životnog diskontinuiteta koji za dete ima pogubne posledice. Da je ova tvrdnja sadrži istinu govori i činjenica da je nadležan tim u Ministarstvu pristupio osnivanju Regionalnih centara za porodični smeštaj dece i oladine (RCPS), mada će se zvanično pravi razlozi objasniti na sasvim diplomatski način koji će zamagliti sve dosadašnje propuste centara za socijalni rad (i bahato ponašanje pojedinih radnika tih službi) u kojima su deca bila samo još jedna od kolateralnih šteta društvene tranzicije. U svakom slučaju oni hranitelji koji se hraniteljstvom bave poluprofesionalno pozdravljaju osnivanje RCPS. Ovi hranitelji veruju da će osobe iz RCPS konačno prihvatiti hranitelje kao partnerske saradnike jer je to osnovni uslov za bilo koju priču u kojoj se pominje "najbolji interes deteta". Ako toga nema sve ostalo je samo fikcija i dalje može služiti za opravdanje bilo čijeg nerada, za "preživljavanje" pojedinaca kojima su deca postala sredstvo a ne cilj.
